Skip to main content

O książce ,,Kocham Toskanię” i przepis na pomarolę

Opublikowano 19 września 2014 - 19:36 Kategoria: Obiad

Dokładnie rok temu odwiedziłam Toskanię będąc w trakcie podróży poślubnej. Wracaliśmy akurat z wybrzeża liguryjskiego Cinque Terre i zmierzaliśmy do Sieny. Mijane po drodze wzgórza z gajami oliwnymi i malutkimi miejscowościami złożonymi z kilku gospodarstw idealnie przypominały mi kadry z filmu pt. ,,Pod słońcem Toskanii" (z pewnością oglądaliście). Piękno tej ziemi trudno jest opisać w kilku słowach. Nic więc dziwnego, że mieszkańców tej ziemi łączy silna więź, ogromny szacunek i wrażliwość do darów jakie im przynosi. Książka pt. ,,Kocham Toskanię" jest właśnie dowodem ogromnej miłości młodej blogerki kulinarnej do ziem Toskanii – swoich rodzimych stron. Autorka w zgrabny sposób proponuje autentyczne przepisy oparte na sezonowych produktach. Część z nich uczyła ją Jej mama, są też receptury prababki i wielu innych krewnych. (…) w tej książce zawarta jest moja ziemia, z którą jestem związana i która jest moim przeznaczeniem, na której miałam szczęście wzrastać i którą przez lata na nowo odkrywałam, pisząc blog i prowadząc kursy gotowania (…) 

Skład:

2,5 kg bardzo dojrzałych pomidorów (po oczyszczeniu zostanie około 2 kg)

1 czerwona cebula

4 marchewki

2 łodygi selera naciowego

oliwa

2 czubate łyżki soli gruboziarnistej

2 gałązki bazylii

A oto jak to zrobić:

1. Na dno garnka wlewamy oliwę. Obieramy ze skórki cebulę, kroimy ją na drobno i wrzucamy do garnka. Smażymy przez około 5 minut, ciągle mieszając, żeby się zeszkliła, ale nie nadmiernie przyrumieniła czy spaliła. Dodajemy drobno startą marchewkę i seler i smażymy przez kolejne 10 minut, cały czas na wolnym ogniu, mieszając drewnianą łyżką.

2. Pomidory oczyszczamy i usuwamy białe środki jak i nasiona. Kroimy w ćwiartki i dodajemy do pozostałych warzyw. Na zakończenie dodajemy sól i bazylię. Gotujemy na średnim ogniu przez 20-25 minut, często mieszając. Gdy pomidory są już miękkie i łatwo się rozpadają pod naciskiem drewnianej łyżki, gasimy ogień i przelewamy całość, zachowując wodę z gotowania.

3. Warzywa przecieramy przez możliwie jak najdrobniejsze sitko. Tak przygotowane pomidory możemy wykorzystać do spaghetti bolognese lub domowej pizzy. Może również służyć jako baza do kremu pomidorowego (dodaję wtedy 2 zmiksowane gruszki i zabielam jogurtem greckim).

Jeżeli chcemy zrobić zapasy (konserwa pomidorowa):  Masę przygotowaną według powyższych wskazówek przekładamy do wyparzonych słoików lub butelek i dodajemy listki bazylii. Wstawiamy słoiki do dużego i wysokiego garnka, zalewamy wodą i doprowadzamy do wrzenia. Gotujemy przez 20 minut. Słoiki studzimy w garnku. Tak przygotowane pomidory, możemy przechowywać kilka miesięcy w suchym, chłodnym i ciemnym miejscu.

Komentarz:  Przepis pochodzi z książki pt. ,,Kocham Toskanię" Giulia Scarpaleggia, Wydawnictwo ,,Jedność", Kielce 2014. Osobiście w przepisie minimalizuje ilość soli, a całość miksuję blenderem zamiast przecierać przez sitko. 

27 Odpowiedzi do “O książce ,,Kocham Toskanię” i przepis na pomarolę”

  1. Chyba chodziło o film „Pod słońcem Toskanii” a nie „Słońce pod Toskanią” ;)
    przepis super!

    Odpowiedz ↓

  3. Zosiu, dużo prościej pasteryzuje się przetwory w piekarniku :) Wiem, że „wodna” metoda babcina i gdy pomyślimy o wekowaniu to pierwsze co widzimy przed oczami, ale piekarnik łatwiejszy, szybszy, zachodu mniej. Polecam :)

    Ja już w tym roku „po” przetworach :) Pierwszy raz w życiu na własnych pomidorach :) Smak lata w środku zimy.. bezcenny :)

    Odpowiedz ↓

  5. Cudo! Byłam w tym roku w lipcu w Toskanii i faktycznie to chyba jedno z piękniejszych miejsc na ziemi! W ogóle (ani trochę!) nie jest przereklamowane – tym bardziej jedzenie. Było absolutnie doskonałe, no może z wyjątkiem spaghetti bolognese, które i tak lepsze robi moja mama :)

    Pozdrawiam ciepło! :)

    Odpowiedz ↓

  6. Bardzo fajny przepis. Może spróbuję.
    Ostatnio zrobiłam dżem śliwkowy z kakao i wyszło świetnie.
    Pozdrawiam
    Justyna

    Odpowiedz ↓

  8. Zosia, tytułem wstępu mogłaś wyjaśnić, co to jest pomarola i skąd wzięła się jej nazwa;)

    Odpowiedz ↓

  9. Zosiu,przedstawiłabyś na blogu sprawdzony przepis na sushi?Najlepiej z makrelą i mango.Będę bardzo wdzięczna.

    Pozdrawiam :)

    Odpowiedz ↓

  11. Trochę to wzruszające ;)
    Książka na pewno mega, muszę przeczytać koniecznie ;)
    A Toskania to jeden z moich odwiecznych punktów docelowych tak jak Norwegia ;)
    Pozdrawiam!!

    Odpowiedz ↓

  13. Osobiście wolę pasteryzować w piekarniku, niż w garnkach. Jakoś tak szybciej i prościej :) Przepis zachowam i na pewno wypróbuję. Pozdrowienia!

    Odpowiedz ↓

  16. Zosiu, a ja chciałam zapytać Cię o oliwę do gotowania – głównie zup. Czy w ogóle używasz oliwy z oliwek do zup? Bo ja tak, i bardzo lubię (do dyniowej jest idealna i niezastąpiona – dynia już mi się mrozi na zimowe zupki dyniowe). Ale ostatnio odkryłam, że jeśli zupa zostaje mi na drugi dzień, np. jarzynowa, i jeśli dodałam dzień wcześniej łyżeczkę oliwy z oliwek to niestety ta oliwa zmienia smak zupy. I zupa jest jakby słodko-gorzka…sama nie wiem, bo nie do końca ten zmieniony smak mi odpowiada. Dlatego też zaczęłam się zastanawiać czy to kwestia konkretnej oliwy z oliwek czy po prostu oliwy? Czy też coś takiego zaobserwowałaś?
    Serdecznie pozdrawiam

    Odpowiedz ↓

  17. Zosiu,
    Uwielbiam włoskie klimaty. Również miałam przyjemność odwiedzić Cinque Terre, ten region Ligurii naprawdę robi wrażenie. Szczególnie utkwił mi w pamięci Porto Venere i kościółek na skale nad brzegiem morza.

    Jestem też fanką włoskiej kuchni, więc Twój przepis na pomarolę bardzo mi się przyda podczas przyrządzania dań. I wydaje się dosyć łatwy do zrobienia.

    Następnym razem wykorzystam pomarolę kiedy będę robić sos do moich przepysznych pulpecików z feta w sosie pomidorowym:
    http://lifestyle-plan-by-ann.blogspot.com/2014/09/pulpeciki-z-feta-w-sosie-pomidorowym.html

    Życzę Ci miłego dnia

    Ania St.

    Odpowiedz ↓

  18. Chciałam tylko zapytać, czy trzeba obierać pomidory ze skórki? ale po zdjęciach widzę, że nie.
    Na pewno zrobię do słoiczków i baza do pizzy i nie tylko będzie jak znalazł :) dziękuję

    Odpowiedz ↓

  19. Zosiu !!!!!Idealnie trafiłaś w mój gust, uwielbiam wszystko co Toskańskie, byłam w tym roku w podróży poślubnej w Toskanii,(Ślub braliśmy we Włoszech) i zauroczył mnie przepiękny,sielski krajobraz,cudowne wino, gościnność !Odkryłam,że makaron włoski zwłaszcza PICI(na pewno wiesz o czym mówię:) ) można robić na tysiąc sposobów, z przeróżnymi sosami i za każdym razem smakuje nieziemsko! Dowiedziałam się też od kucharzy-Włochów,że carbonarrę przyrządzać się powinno bez śmietany, główną rolę odgrywają jajka:)U nas przeważnie króluje śmietana…Toskańczycy potrafią udowodnić że jedzenie włoskie to nie tylko makaron i pizza, żyją w regionie pełnym smaków i rozmaitości, żyją z tego regionu,dobrze o tym wiedzą i doceniają go.My byliśmy w Regello i chyba najpiękniejszym zakątku Toskanii-Montepulciano,gdzie gospodarze u których spaliśmy byli kiedyś właścicielami restauracji w całych Włoszech i serwowali nam domowe wino,domową oliwę,Pici z sosem grzybowym,panna cotę,szynkę z własnej wędzarni i inne cudowności!! Regello było naszą baza wypadową do Sieny,Pizy,Florencji,Viareggio, i in. Polecam Tobie i wszystkim tym,którzy zakochali się w Toskanii również książki podobne do „Pod Słońcem…” : „Toskania dla początkujących”, „Na szczęście jesteś w Toskanii” a także kucharskie – Domowa Kuchnia Włoska,Smaki Toskanii. Dziękuję za ten wpis i proszę o więcej Toskanii u Zosi :) Może jakiś specjalny dział poświęcony potrawom z tej cudownej krainy?:) pozdrawiam Cię serdecznie i życzę wspaniałego dnia!:)

    Odpowiedz ↓

  21. Muszę przyznać, że mało która Pani domu w Toskanii przygotowuje ją w ten sposób, zwykle używają do tego gotowej „passaty” z pomidorów,przecieranie ich jest żmudne i robią to bardzo rzadko:) Tutaj kurczak po toskańsku: http://www.paulamariaclara.blogspot.it/2014/03/pollo-alla-toscana.html , tu makaron ze smażonymi pomidorami:
    http://paulamariaclara.blogspot.it/search?q=pasta+al+pomodoro, a tutaj „melanzane alla parmigiana”: http://paulamariaclara.blogspot.it/search?q=melanzane pozdrawiam …

    Odpowiedz ↓

  23. Zosiu a kiedy Twojej książki mamy się spodziewać? :-) Pozdrawiam i samych sukcesów!

    Odpowiedz ↓

  26. Witam, Świetny przepis ! dziś zabieram się za przygotowywanie :)

    mam tylko pytanie czy pomidory wcześniej obieramy ze skórki ?
    czekam na odpowiedz i pozdrawiam !

    Odpowiedz ↓

Twój adres e-mail nie będzie opublikowany.